Japke de Vries training & advies gaat voor werkplezier, deskundigheid en persoonlijke ontwikkeling. Deze drie zaken staan in combinatie met een hoog arbeidsethos, centraal in mijn werk.
Lees verderZe was het er duidelijk niet me eens. Met haar korte pootjes draafde ze venijnig achter me aan en ging met haar dikke kont dwars voor me staan. Met ontzag voor haar felheid was ik op mijn hoede en deed een stap opzij.
Het voorval zat me niet lekker. Hoe kon dat nu dat ik me zo liet imponeren? En nog wel door een kleine bruine pony. Wat zegt dat over mij? Laat ik me ook zo overdonderen door het gedrag van mensen? Of erger nog, imponeer en overdonder ik zelf ook wanneer ik mijn zin niet krijg?
Paarden spiegelen jouw gedrag lees ik op een website. “Spiegelen met paarden is de perfecte manier om eerlijk, puur en zonder veroordeling geconfronteerd te worden met je zwakke en je sterke punten”. Oeps, heftig hoor. Pony denkt dus dat ze mij, net als haar zwarte maatje, de baas kan. Omdat ik in mijn gedrag de signalen geef dat het kan. Het valt in ieder geval te proberen.
Het pittige bruintje vond dat ze het recht had om af te dwingen dat ze haar zin kreeg. En dat kreeg ze ook want ik probeerde de boel te sussen. “Rustig maar, het komt goed, je krijgt zo wat je wilt”. Ik ging het conflict uit de weg. Was onder de indruk en niet duidelijk in mijn grenzen. Zei niet: “Hallo zeg, zo wil ik niet dat je met me om gaat. Ben jij nu helemaal bedonderd!” Nee, ik liet het toe door weg te stappen.
Ik was ook geschrokken en teleurgesteld, want ik ben toch altijd aardig? Kom elke dag voor een praatje, een aai en een appel, of brood. Ik verwacht dankbaarheid, blijdschap en vertrouwen. Geen sacherijnige pony. Ik vrees trouwens dat deze verwachtingen in mijn contact met mensen niet veel anders zijn.
Wat doe ik eigenlijk zelf wanneer ik het ergens niet mee eens ben? Accepteer ik dat een ander ergens anders over denkt en pas ik me aan. Ga ik in gesprek over een verschil van mening? Zeg ik waar het op staat of gooi ik ook de kont tegen de krib? Ik denk het laatste. En dat kan best imponerend zijn, want een dwarse Fries is geen prettig gezelschap.
Ik neem me daarom voor om voortaan beter aan te geven wat ik wil en meer duidelijk te zijn in mijn communicatie. En dat kan prima op een open en vriendelijke manier. Duidelijke communicatie is niks meer dan zeggen wat je bedoeld en bedoelen wat je zegt.
Van dieren kun je veel leren.
