Japke de Vries training & advies gaat voor werkplezier, deskundigheid en persoonlijke ontwikkeling. Deze drie zaken staan in combinatie met een hoog arbeidsethos, centraal in mijn werk.
Lees verderIk zag er verschrikkelijk tegenop en had er heeeeelemaal geen zin. Maar ja, het ging wel gebeuren. Vriend werd 50 en dat moest hoe dan ook groots gevierd worden. ‘We laten geen gelegenheid voorbij gaan voor een leuk feestje’ is het motto van mijn nieuwe familie.
Ik probeerde nog er onder uit te komen door voor te stellen dat ik dan wel een paar dagen op vakantie kon gaan. Wat vriend natuurlijk een heel slecht idee vond. Hij probeerde mijn paniekerigheid te sussen.“Je hoeft echt niks te doen, ga maar lekker wijn drinken en kletsen. Ik regel alles.”
Maar ik bleef er toch maar over piekeren. Waarom zo’n tegenzin? Er zouden allemaal leuke mensen komen, er kon gedanst worden en er was ook nog eens een fantastische BBQ geregeld. Alles volledig verzorgt. Ik hoefde er alleen maar te zijn en te genieten. Dus waar maakte ik me nu zo druk om?
Ja, waar maakte ik me nu eigenlijk zo druk om?
Dat alles piekfijn in orde en geregeld moest worden. Dat er niks mis mocht gaan. Dat het huis, de tuin en het erf er opgeruimd, glimmend en strak bij moesten liggen. Dat iedereen het naar zijn zin moest hebben en er niemand in een hoekje zou mogen verpieteren. Dat er voldoende te eten en te drinken moest zijn. Dat het leuk moest zijn. Dat ik moest blijven tot het einde en niet naar huis kon gaan wanneer ik dat wilde. Dat ik de volgende dag alles weer op moest ruimen. Dat ik nog zoveel andere dingen te doen had die nu bleven liggen. Daarom allemaal dus.
Maar wie legde mij al deze verplichtingen op? Niemand. Dat deed ik helemaal zelf. Want zou het feest minder leuk zijn met een niet aangeharkte tuin of met niet gelapte ramen. Waarom zou er niks mis mogen gaan? Waren alle dingen die ik nog moest doen echt zo vreselijk belangrijk? Was ik echt verantwoordelijk voor het plezier van een ander? En bovenal, waarom vertrouwde ik er niet op dat vriend het allemaal prima zou regelen. Waarom vond ik dat ik me daar mee moest bemoeien. Laat los die controle.
Dus dat heb ik toen maar gedaan. Viel niet mee, dat moet ik eerlijk toegeven.Maar het is gelukt en het was een superavond. Iedereen heeft gedronken, gegeten, véél gelachen, gedanst en met volle teugen genoten. Zelfs de weergoden deden hun best met een heerlijke bijna warme, onbewolkte avond en heldere maan. Het was een FEEST met hele grote letters waar we nog vaak met veel plezier over zullen praten. En nog lang van zullen nagenieten met allemaal mooie herinneringen.
Ik snap niet waar ik me zo druk over heb gemaakt.
