Japke de Vries training & advies gaat voor werkplezier, deskundigheid en persoonlijke ontwikkeling. Deze drie zaken staan in combinatie met een hoog arbeidsethos, centraal in mijn werk.
Lees verder“Dat zouden mannen nu nooit doen!” zei een grijze gezette dame fel bij het afscheid nemen na een overleg. Ik snapte het niet helemaal. “Wat zouden mannen nu nooit doen?” “Zelf hun koffie en reiskosten betalen. Voor een vergadering waar je nota bene voor uitgenodigd wordt!”
Ik sputterde eerst nog wat tegen. “Het is toch voor de goede zaak? Je hebt er toch ook belang bij? Het is toch ook leuk?” Maar hield hier al snel mee op toen ik me besefte dat ze gelijk had. Mannen zijn zakelijker en kunnen beter voor zichzelf opkomen wanneer het over geld gaat. Vrouwen zijn in dit stuk emotioneler en toegeeflijker. In mijn werkzame leven in ieder geval wel.
We hadden een brainstormochtend gehad. Het ging over kernwaarden, loslaten van oude patronen, vernieuwing. En dat viel niet mee. We zitten allemaal vast in onze bestaande denkkaders, vastgeroeste ideeën en vertrouwde structuren. Out of the box denken is niet voor iedereen weggelegd merkte ik. Toch lukte het om naar een conclusie toe te werken met als eindvraag: Hoe gaan we nu verder? Gelukkig was iedereen enthousiast en wilde graag weer een tweede ronde meedoen. Maar de voorzitster van de klup remde de boel af met de opmerking: “De vereniging kan/wil hier de kosten niet voor dragen”.
Even was het stil. Totdat iemand zei: “Nou, wanneer ik zelf mijn kopje koffie moet betalen kom ik ook wel hoor. En de anderen ook. Toch?” Vragend keek ze de kring rond. De meeste vrouwen beaamden haar vraag. Ook ik. Tuurlijk, we gaan niet moeilijk doen over de kosten van een kopje koffie.
En toch zit het me niet lekker. Ik vind dat gezeur over kosten en geld heel vervelend. Maar nog vervelender is het gevoel niet goed voor mezelf te zijn opgekomen en me er te snel bij neer te hebben gelegd. Want ik wil geen ruzie of strijd. En vooral de ander niet het idee geven dat ik gierig ben of zuinig of nog erger: Een Graaier. Nee, dan is het maar beter om toe te geven en achteraf te balen van mezelf.
Misschien word het tijd dat ook ik mijn oude patronen loslaat en eens voet bij stuk houd wanneer het er op aankomt. Gewoon mijn grenzen aangeven en zeggen wat ik wil. In ieder geval staan voor wat ik waard ben en dat is op z’n minst een kopje koffie. Zo moeilijk kan dat niet zijn.
Toch eens aan mannen vragen hoe ze dat doen…
