Japke de Vries training & advies gaat voor werkplezier, deskundigheid en persoonlijke ontwikkeling. Deze drie zaken staan in combinatie met een hoog arbeidsethos, centraal in mijn werk.
Lees verderNa de geslaagde uitvoering van de plaatselijke fanfare dacht B dat ik nu vast wel weer genoeg stof had om een stukje te schrijven. Maar het was een drukke en intensieve week geweest en eigenlijk waren er al heel veel andere dingen waar ik ook over wilde schrijven.
Bijvoorbeeld over de merel. Zij heeft een prachtig nest gemaakt bovenop mijn grote nepkerstkrans die aan de muur achter in de garage hangt. Ik kom er elke dag om mijn fiets te pakken of wortels voor de pony’s. Maar ik heb nooit gemerkt dat de kleine vogel druk aan het nestelen was. Totdat mijn oog er deze week op viel. Vrouw merel zat in diepe rust stilletjes met haar ogen dicht te broeden. Wonderlijk hoe dingen onder je ogen gebeuren zonder dat je er erg in hebt.
Of over de inspirerende LTO dag in Amersfoort. Een van de sprekers was dijkgraaf en theoloog Hein Pieper die vertelde over hoe Nederland muurvast zit in regels, procedures en protocollen. Hij doorspekte zijn verhaal met aansprekende voorbeelden. Natuurlijk kwam hij niet met een kant en klare oplossing. Maar hij schudde ons wel wakker. Je kunt volgens hem ook gewoon aanpakken en met gezond boerenverstand veel zaken zelf oplossen. Ik hoop dat hij als grote baas van een waterschap persoonlijk het goede voorbeeld geeft.
Een andere spreker was een van de oprichters van de inmiddels fameuze Zwarte Cross. Hij vertelde over vriendschap, plezier, geloven in dat wat je doet en de kracht van lokaal. Denken in mogelijkheden en hoe je elkaar verder kunt helpen. Uitgangspunt is dat nee en kan niet niet bestaat. Alles kan als je maar wilt. Al vergt dat soms wat inventiviteit en onorthodoxe methodes.
De kracht van lokaal heb ik afgelopen zaterdag ook zelf kunnen ervaren. Hoe we met elkaar in anderhalve dag de plaatselijke gymzaal hebben omgetoverd tot een theater. Hoe de fanfare samen met een aantal enthousiastelingen uit het dorp een prachtige show hebben gegeven. Hoe ook het jeugdorkest en de jonge slagwerkgroep deze avond hun aandeel hebben geleverd. De zaal zat vol, er moesten zelfs stoelen worden bijgezet. De swingende afterparty duurde tot in de vroege ochtenduurtjes.
Zondagmorgen om 10 uur stond dezelfde groep muzikanten, fris en minder fris, klaar om de feestzaal weer te ontmantelen zodat de schoolkinderen er maandag weer in kunnen gymnastieken. Dat noem ik nu karakter. Vrouwen en kerels uit één stuk. Ik heb grote bewondering voor deze plaatselijke helden.
Dus, ja B je had gelijk, hier moest mijn stukje inderdaad beslist ook over gaan. Hoe een klein dorp groot kan zijn in zijn daden!
